Ο Christophe, ο θρύλος της παγκόσμιας μουσικής σκηνής και Πρέσβης Καλής Θελήσεως του Ιδρύματος Δράσης κατά του Καρκίνου του Μαστού έδωσε δύο συναυλίες στοΜέγαρο Μουσικής Αθηνών στις 2 και 3 Μαϊου 2012 για τους φιλανθρωπικούς σκοπούς του Ιδρύματος.
Στην κατάμεστη αίθουσα οι φίλοι της μουσικής υποδέχθηκαν με ενθουσιασμό τον καλλιτέχνη-σύμβολο του Γαλλικού τραγουδιού που ερμήνευσε όχι μόνο τις αξέχαστες επιτυχίες του «Aline», «Oh mon amour!», «Les marionettes» κ.λπ. αλλά και τα τραγούδια από το τελευταίο του άλμπουμ με τίτλο «Aimer ce que nous sommes». Ο Christophe που βρέθηκε γιαπρώτη φορά στην Ελλάδα ενθουσίασε το κοινό, όχι μόνο τους λάτρεις της νοσταλγικής ποπ αλλά και όσους αγαπούν το μουσικό πειραματισμό. Τα έσοδα των συναυλιών θα διατεθούν για τους σκοπούς του Ιδρύματος.
«Σε αγαπάμε Κριστώφ» ακουγόταν ανάμεσα στο δυνατό χειροκρότημα για έναν καλλιτέχνη που δεν επαναπαύθηκε στις δάφνες των παλιών επιτυχιών του αλλά απέδειξε ότι η μουσική είναι ένα ταξίδι χωρίς τέλος. Ο Christophe απευθύνθηκε στο κοινό πολλές φορές στα Ελληνικά και τραγούδησε το «Main dans la main» στα Ελληνικά. Όπως ανέφερε η Πρόεδρος του Ιδρύματος κα Ασπασία Λεβέντη στο χαιρετισμό της, «Το Ίδρυμα εντείνει τις προσπάθειές του για την επίτευξη των στόχων του, καθώς ο ρόλος του γίνεται ακόμη πιό σημαντικός σε μία κρίσιμη εποχή ειδικά για τη χώρα μας, μία εποχή που απαιτεί να βρούμε ξανά το κοινωνικό μας πρόσωπο και να σταθούμε δίπλα στους ασθενέστερους».
 |
Videos |
Μέγαρο Μουσικής Αθηνών
http://www.megaron.gr/
Όλα τα έσοδα θα διατεθούν για την επίτευξη των στόχων του ΙΔΡΥΜΑΤΟΣ ΔΡΑΣΗΣ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΚΑΡΚΙΝΟΥ ΤΟΥ ΜΑΣΤΟΥ
CHRISTOPHE
«Aimer ce que nous sommes» (AZ/UNIVERSAL)
Ένα άλμπουμ το οποίο ηχογραφήθηκε μεταξύ Παρισιού, Σεβίλλης και Λονδίνου, με τον Christophe Van Huffel. Ένα αριστούργημα το οποίο ξεκινά με τη συμμετοχή της Isabelle Adjani («Wo wo wo wo»), παίρνει φωτιά με μία τσιγγάνικη χορωδία («It must be a sign»), μας μαγνητίζει με την επιτυχία «Tonight Tonight», μας απογειώνει με το «Parle lui de moi» και τελειώνει με τη φωνή του Daniel Filipacchi στο «Les voyagers du train…». Ένα άλμπουμ, η ηχογράφηση του οποίου περιείχε επικές συνεργασίες με το θρυλικό ντράμερ Carmine Appice, τους Erik Truffaz και Jac Berrocal, τους Mark Cunningham και Murcof, τους Patrick Muller και Pamela Kurstin, τον Florian Zeller, τη Marie-Pierre Chevalier, τη Marie Moore, τον υπέροχο Emir Deodato, επικεφαλής της ενορχήστρωσης, και στην κορυφή της πυραμίδας για το συντονισμό όλου αυτού του εγχειρήματος, ο Christophe, «ο τραγουδιστής», ο πραγματικός μαέστρος.
Ο Daniel Bevilacqua, δηλαδή ο Christophe, γεννήθηκε στις 13 Οκτωβρίου 1945. Σαν παιδί άκουγε blues και τους Robert Johnson και John Lee Hooker. Σαν έφηβος γοητεύτηκε από το rock n’ roll, τον Elvis και τον Little Richard. Σε ηλικία 15 ετών δημιούργησε το πρώτο του συγκρότημα, τους Danny Baby et les Hooligans. Ηχογράφησε τον πρώτο του δίσκο 45 στροφών«Reviens Sophie» σε ηλικία 17 ετών. Αλλά είναι το ποπ ‘yeye’ κύμα που τον απορροφά. Ανεβαίνει στο νούμερο ένα των charts το 1965 με το κλασσικό πλέον single «Aline», το οποίο υπογράφει με το όνομα Christophe.
Ποζάρει με την υπόλοιπη ‘yeye’ γενιά στην αφίσα του «Salut les copains» δίπλα στους Johnny Hallyday, Sylvie Vartan, Chantal Goya, Francoise Hardy, Sheila, Michele Torr, Claude Francois, Jacques Dutronc και Michel Polnareff. Ο Christophe όμως δεν είναι ποπ μουσικός. Πειραματίζεται με νέα είδη και όργανα μουσικής και συνεχίζει να δημιουργεί επιτυχίες σε όλη τη δεκαετία του ’70, που τον τοποθετούν στο ίδιο επίπεδο με τον Bowie εκείνη την περίοδο. Τελικά εκδίδει το πρώτο του άλμπουμ το 1973, «Les paradis perdus». Με το τέλος της δεκαετίας, μετά από τρία ακόμη άλμπουμ («Les molts bleus» το ’74, «Samurai» το ’76 και «Le beau bizarre» το ’78), ο Christophe δεν έχει πια ανταγωνισμό. Στα τριάντα του πια είναι έτοιμος για μια διαχρονική καριέρα σαν συνθέτης, τραγουδιστής και στιχουργός («Les molts bleus», «Senorita», «Daisy», «La dolce vita»…) και θεωρείται ως ένας Γαλλικός εθνικός θησαυρός.