Στις 7 Σεπτεμβρίου του 2010 εμφανίσθηκε στο κατάμεστο Ωδείο Ηρώδου Αττικού σε μια ονειρεμένη βραδιά ο κορυφαίος τενόρος Andrea Bocelli προσκεκλημένος του Ιδρύματος, του οποίου είναι Πρέσβης Καλής Θελήσεως. Στην έναρξη της συναυλίας πατουσιάσθηκε για πρώτη φορά το ειδικά γραμμένο για το Ίδρυμα τραγούδιτου συνθέτη των μεγάλων επιτυχιών του Andrea Bocelli Pierpaolo Guerrini, με τίτλο «For a New Sun».
Την συναυλία τίμησαν με την παρουσία τους ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας κ Κάρολος Παπούλιας, ο Πρωθυπουργός κ. Γιώργος Παπανδρέου και ο Μακαριώτατος Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και Πάσης Ελλάδος κ. Ιερώνυμος. Όλα τα έσοδα θα διατεθούν για τους σκοπούς του Ιδρύματος.
Στις 6 Σεπτεμβρίου η Πρόεδρος του Ιδρύματος κα Ασπασία Λεβέντη παρέθεσε δείπνο στο Ecali Club προς τιμήν του σπουδαίου καλλιτέχνη και Πρέσβη Καλής Θελήσεως του Ιδρύματος. Στην διάρκεια της εκδήλωσης τιμήθηκε με αναμνηστική πλακέτα ο Andrea Bocelli για την συνεχιζόμενη προσφορά του στο Ίδρυμα και Ογκολόγος Χειρούργος Δρ. Σταύρος Γεωργιάννος παρουσίασε τα νέα δεδομένα σχετικά με τον καρκίνο του μαστού.
Χαιρετισμός του Andrea Bocelli
«Εάν ο Θεός είχε φωνή, θα έμοιαζε με τη φωνή του Andrea Bocelli» είναι το πασίγνωστο σχόλιο της Celine Dion για το διάσημο καλλιτέχνη. Η παγκόσμια αναγνώριση της ποιότητας της φωνής του τον έχει εντάξει ανάμεσα στους καλλιτέχνες-θρύλους με 70.000.000 πωλήσεις δίσκων διεθνώς και με το δικό του Αστέρι στο Δρόμο της Δόξας στο Ηollywood.
Στη συναυλία συμμετείχαν η διεθνούς φήμης υψίφωνος Μυρτώ Παπαθανασίου και το συγκρότημα Le Div4s, καθώς επίσης η Εθνική Συμφωνική Ορχήστρα της ΕΡΤ υπό τη διεύθυνση του Μarcello Rota.
Η εκδήλωση ήταν υπό την αιγίδα του Υπουργείου Εσωτερικών, Αποκέντρωσης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης.
Στο δείπνο στο Ecali Club παρακάθησαν μεταξύ των άλλων ο Μακαριώτατος Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και Πάσης Ελλάδας κ. Ιερώνυμος και ο Υπουργός Εσωτερικών κ. Γιάννης Ραγκούσης. Χαιρετισμούς απηύθυναν ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και Πάσης Ελλάδας κ. Ιερώνυμος και η Πρόεδρος του BCA Fund κα Ασπασία Λεβέντη.
Η βραδιά περιελάμβανε μουσικό πρόγραμμα με την Ελεωνόρα Ζουγανέλη σε τραγούδια του Μάνου Χατζιδάκη. Την εκδήλωση παρουσίασε ο Χριστόφορος Παπακαλιάτης.
Videos
TV Spot |
ALTER News |
|
|
MEGA News |
||
|
|
Ωδείο Ηρώδου Αττικού
Όλα τα έσοδα θα διατεθούν για την επίτευξη των στόχων του ΙΔΡΥΜΑΤΟΣ ΔΡΑΣΗΣ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΚΑΡΚΙΝΟΥ ΤΟΥ ΜΑΣΤΟΥ
Επιτέλους, ένας Θρύλος.
Επιτέλους, ένας θρύλος για τη νέα χιλιετία. Ένας θρύλος με την Ομηρική έννοια του μύθου, η «λέξη που μιλάει, η αφήγηση», η οποία έχει ανθοφορήσει εδώ μέσω του τραγουδιού: όπως ο Caruso, ο Gigli, ο Del Monaco, ο Corelli… Ένας μύθος του αναστήματος του Andrea Bocelli δεν μπορεί να δημιουργηθεί μετά από σχεδιασμό: ακόμα και το πιο έξυπνο μάρκετινγκ δεν θα μπορούσε ποτέ να παράγει ένα τέτοιο αποτέλεσμα. Είναι απλά το γεγονός ότι οι άνθρωποι τον «αναγνώρισαν» και τον «ψήφισαν». Έτσι έγινε, σε ένα διαγωνισμό τραγουδιού, με ίσες ευκαιρίες προφανώς, στο φεστιβάλ του Σαν Ρέμο το 1994. Από τότε η χροιά της φωνής του έφερε τρυφερότητα στον κόσμο και η φήμη του αυξήθηκε με ραγδαίους ρυθμούς. Το διάσημο σχόλιο της Celine Dion «εάν ο Θεός μπορούσε να τραγουδήσει, η φωνή του θα έμοιαζε με του Andrea Bocelli», δίνει μία σαφή και λιτή διαθήκη για τη θρυλική μορφή του καλλιτέχνη αλλά και την αντίληψη του μεγέθους του χαρίσματός του. Αυτής της φωνής, που έχει ταυτόχρονα μελαγχολικό αλλά λαμπερό χρώμα, αυτής της απαράμιλλης φωνητικής ερμηνείας των συναισθημάτων ενός εραστή ή ενός πατέρα, της δίχως ταίρι έκφρασης των επίγειων επιθυμιών ή μίας παραδεισένιας αγάπης. Ο διάσημος καλλιτέχνης που δεν σταματά να πηγαίνει μπροστά και να ακολουθεί το όνειρό του και να είναι ένας υπέροχος μουσικός. Όπως έλεγε και ο Όμηρος κάποτε «αυτός που δεν μπορεί να δει, είναι αυτός που έχει την καλύτερη όραση…». Τα 70 εκατομμύρια δίσκων του που έχουν πουληθεί, έρχονται να το επιβεβαιώσουν. O άνθρωπος με τα απίστευτα επιτεύγματα και ταλέντα, μόλις απέκτησε το δικό του Aστέρι στο Δρόμο της Δόξας στο Hollywood.
Η Ευθύνη του Ταλέντου
«Δεν νομίζω ότι κάποιος αποφασίζει να γίνει τραγουδιστής. Αυτό έχει αποφασιστεί για σένα από τις αντιδράσεις των άλλων γύρω σου». Ο Andrea Bocelli έπρεπε να υπολογίσει, να εκτιμήσει το διπλό δώρο-χάρισμα που είχε, του οποίου και οι δύο πλευρές θα μπορούσαν να του τραβήξουν το ενδιαφέρον, να τον απορροφήσουν. Η πρώτη πτυχή του δώρου αυτού, του χαρίσματός του, είναι η ιδιαίτερη ποιότητα της φωνής του, το τέμπο του, το οποίο είναι τόσο αναγνωρίσιμο όσο και μία υπογραφή, γεμάτο και συνάμα δυνατό, με μία ευελιξία να κυμαίνεται από το Βelcanto στο Verismo, από το ιερό κλασσικό ρεπερτόριο έως τις λαοφιλείς μπαλάντες, που έφεραν την όπερα, τις άριες και την ποπ μουσική πιό κοντά. Το δεύτερο δώρο είναι πιο ντελικάτο: το ταξίδι της ζωής οδήγησε τον Andrea Bocelli από την εφηβική του ηλικία σε μία διαφορετική πορεία-εξέλιξη γεμάτη ευαισθησίες και εσωτερικές αναζητήσεις, όταν η ατυχής συγκυρία του στέρησε την όραση. Αυτή ήταν μία αληθινή κακουχία, η οποία όμως τον οδήγησε σε ένα κύμα μίας εκπληκτικής και μοναδικής ευαισθησίας που μεταμορφώνει και υπερβαίνει τα σύνορα, προκαλώντας τον να υπερτερεί στην ερμηνεία των στοίχων και στην αντίληψή του για τις πιό λεπτές αποχρώσεις της μουσικής του έκφρασης.
Ένας Παραδοσιακός Τρόπος Μάθησης, για έναν Σύγχρονο Τενόρο
Όπως ο Puccini και ο Mascagni, έτσι και ο Andrea Bocelli γεννήθηκε στην Τοσκάνη στις 22 Σεπτεμβρίου του 1958 και μεγάλωσε στην οικογενειακή φάρμα στο Lajatico της Πίζα. Άρχισε να μαθαίνει πιάνο από τα έξι του χρόνια. Αργότερα το μουσικό του πάθος θα επεκταθεί στο φλάουτο και στο σαξόφωνο. Όμως τελικά ήταν η φωνή του, την οποία ο Andrea ανακάλυψε ως το ιδανικό μουσικό όργανο, και αυτή ήταν η αρχή μίας διεργασίας, η οποία θα αναδείκνυε τις τεράστιες ψυχικές και καλλιτεχνικές δυνατότητες του Andrea Bocelli, «έναν μοντέρνο αλλά συγχρόνως παραδοσιακό τενόρο», όπως του αρέσει να περιγράφει τον εαυτό του. Από ενδιαφέρον για τις Ανθρωπιστικές Επιστήμες σπούδασε νομικά, αφού άσκησε όμως για ένα χρόνο τη δικηγορία την εγκατέλειψε οριστικά και αφιερώθηκε στη μουσική και στο τραγούδι. Το 1970 απόλαυσε την πρώτη του επιτυχία σ’ ένα διαγωνισμό τραγουδιού, εκτελώντας το «O sole mio». Αφού έκανε μαθήματα τραγουδιού με τον Luciano Bettarini, ο Bocelli πλησίασε τον Franco Corelli. Για να πληρώσει τα μαθήματα τραγουδιού, ο Andrea θα παίζει πιάνο σε τοπικά μπαρ. Την ίδια περίοδο που κατακτούσε τον κόσμο της ποπ, παρουσιάστηκε στον Andrea η ευκαιρία να κάνει το ντεμπούτο του στην οπερετική σκηνή το 1994 στο έργο του Verdi «Macbeth». Τα Χριστούγεννα του ίδιου χρόνου προσκλήθηκε για να τραγουδήσει το «Adeste Fideles» στο Βατικανό, στον Καθεδρικό Ναό του Αγίου Πέτρου, όπου παρίσταται ο Πάπας. Αυτή ήταν και η αρχή μίας ραγδαίας ανόδου.
“Con Τe Partirò”
Υπάρχει κάτι το θαυματουργό σχετικά με την πορεία της εξέλιξης της σταδιοδρομίας του Andrea Bocelli. Το 1996, η μελωδία του τραγουδιού «Con te Partirò» (και αργότερα η αλλαγή του ως ντουέτο με την Sarah Brightman με τον τίτλο «Time to Say Goodbye») ακούσθηκε σε κάθε γωνιά του κόσμου. Όλοι μιλούσαν παντού για το «φαινόμενο Bocelli», έναν καλλιτέχνη του οποίου η έκρηξη στο μουσικό κόσμο με το άλμπουμ «Romanza» έσπαγε όλα τα ρεκόρ. Συγχρόνως ο Andrea ξεκίνησε την «oπερετική» του περιπέτεια με μία προσεκτική διαχείριση της φωνής του. Το 1998, συνάντησε τον Zubin Mehta και αυτό οδήγησε στην αρχή μίας επιτυχημένης συνεργασίας μεταξύ τους. Το 1999, ο Andrea τραγούδησε στην Αρένα της Βερόνα για πρώτη φορά. Τον Οκτώβριο έκανε το ντεμπούτο του στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής με το έργο του Massenet «Werther». Το ίδιο διάστημα κυκλοφόρησε το άλμπουμ του «Sogno», το οποίο περιελάμβανε το ντουέτο του Andrea με τη Celine Dion στο τραγούδι «The Prayer». Από αυτή την οπτική γωνία, ο θρύλος του Bocelli, υποστηριζόμενος από τις τεραστίου μεγέθους πωλήσεις-ρεκόρ, ήταν αήττητος. Στο βάθρο των συναυλιών του βρίσκονταν οι πιό γνωστοί μαέστροι όπως: ο Lorin Maazel, ο Seiji Ozawa, ο Valery Gergev, ο Zubin Mehta και ο Myun Whun Chung.
Μία Φωνή για τη Νέα Χιλιετία
Η πρώτη του «κλασσική» ηχογράφηση ήταν το 1997, με τίτλο «Viaggio Italiano». Το 1998, κυκλοφόρησε η «Aria», ένα άλμπουμ όπερας. Η αυγή της νέας χιλιετίας σημαδεύθηκε με την κυκλοφορία ενός CD αφιερωμένου στις «Sacred Arias» (Ιερές Άριες), το οποίο διηύθυνε ο Mo Chung. Με αυτό το αφιέρωμα στο Χριστιανισμό ο Andrea Bocelli κέρδισε μία θέση στο Βιβλίο των Ρεκόρ Γκίνες, καταλαμβάνοντας την πρώτη, τη δεύτερη και την τρίτη θέση στα Αμερικανικά κλασικά μουσικά charts. Το έτος 2000, σηματοδότησε ένα νέο ορόσημο στην καριέρα του Andrea Bocelli, το έργο του Puccini «La Bohème», με τον Zubin Mehta να διευθύνει. Πάντα υπό τη μπαγκέτα του Mehta, η αρχή της νέας χιλιετίας γιορτάζει την κυκλοφορία του άλμπουμ «Verdi». Το 2001, ήταν η σειρά του «Requiem» του Verdi, μία ηχογράφηση με ένα τρομερό καστ και υπό την διεύθυνση του Valery Gergiev. Το φθινόπωρο του 2002, ο Bocelli ένωσε τις δυνάμεις του με αυτές του Lorin Maazel και ηχογράφησε ένα πολύ ιδιαίτερο έργο το άλμπουμ «Sentimento», το οποίο είχε τεράστια επιτυχία. Το Μάιο του 2003, ο Bocelli τραγούδησε το ρόλο του Mario στο άλμπουμ «Tosca» του Puccini κάτω από τις οδηγίες του Zubin Mehta. Την άνοιξη του 2004, κυκλοφόρησε το έργο «Il Trovatore», το οποίο είχε ηχογραφηθεί το 2001. Στη συνέχεια, τραγούδησε το ρόλο του Werther που κυκλοφόρησε την άνοιξη του 2005. Το επόμενο έτος το ρεπερτόριό του στις οπερετικές ηχογραφήσεις εμπλουτίσθηκε με τα έργα «Pagliacci» του Leoncavallo και «Cavalleria Rusticana» του Mascagni. Τα πιο πρόσφατα έργα του περιλαμβάνουν το «Andrea Chenier» του Giordano και τέλος την «Carmen» του Bizet, υπό την διεύθυνση του Myung Whun Chung. Για τις συναυλίες του, ο Μποτσέλλι κατέκτησε τα πιο φημισμένα προπύργια της κλασικής μουσικής στον κόσμο, όπως η Κρατική Όπερα της Βιέννης (Wiener Staatsoper).
Νέες Προκλήσεις
Το 2008, ενώ το νέο του άλμπουμ «Incanto» ήταν μία παγκόσμια επιτυχία και εξαντλήθηκε, ο Andrea εκτέλεσε την «Carmen» στη Ρώμη και στη συνέχεια το «La Petite Messe Solennelle» στις Ηνωμένες Πολιτείες, σε σκηνοθεσία του Placido Domingo. Εμφανίστηκε ως Turiddu στην «Cavalleria Rusticana», στο διάσημο στάδιο της Deutsche Opera του Βερολίνου, και στη συνέχεια πέταξε για τη Νότια Αμερική, όπου το έργο παρουσιάζεται σε ένα ακροατήριο πάνω από 110.000 θεατές, στο Sao Paolo στη Βραζιλία. Το 2009, πραγματοποιήθηκε το θριαμβευτικό ντεμπούτο του στο Carnegie Hall της Νέας Υόρκης σε μια τριπλή συναυλία όπου εκτέλεσε «Sacred Arias» και lieder.
Όπως πολλές από τις θρυλικές φωνές του παρελθόντος είχαν κάνει πριν από αυτόν, σαν τον Caruso και τον Sinatra, έτσι και ο Andrea Bocelli γιορτάζει επίσης την Χριστουγεννιάτικη παράδοση. Το νέο του άλμπουμ «My Christmas» έφτασε στην κορυφή της επιτυχίας αμέσως. Κυκλοφόρησε στις 3 Νοεμβρίου του 2009 στις ΗΠΑ, πήγε κατ’ ευθείαν στα charts στο νούμερο τρία και έφτασε στη δεύτερη θέση, όπου παρέμεινε για έξι συνεχείς εβδομάδες. Η επίτευξη των πωλήσεων του ήταν μεγαλύτερη των 4 εκατομμυρίων και έτσι έγινε το 5ο κορυφαίο σε πωλήσεις άλμπουμ στον κόσμο το 2009. Τον ίδιο μήνα, συμπρωταγωνιστεί μαζί με τη Monica Bellucci στην ταινία μικρού μήκους του διάσημου σκηνοθέτη Franco Zeffirelli «Omaggio a Roma» (Ωδή στη Ρώμη), με αναφορές στην ιστορία και τις ομορφιές της «Αιώνιας Πόλης» και σκοπό την προβολή της εικόνας της μέσω των διεθνών κινηματογραφικών φεστιβάλ, των τηλεοπτικών δικτύων και των μεγάλων τουριστικών εκδηλώσεων, με χρηματοδότηση του Δήμου της Ρώμης. Οι δύο καλλιτέχνες εμφανίζονται ντυμένοι ως Mario και Tosca, οι πρωταγωνιστικοί χαρακτήρες της διάσημης όπερας του Giacomo Puccini. Στις 9 Ιουλίου, ακολουθώντας την παράδοση των σπουδαίων τενόρων Luciano Pavarotti, Placido Domingo και José Carreras, ο Andrea Bocelli, φανατικός λάτρης του ποδοσφαίρου, τραγούδησε στον τελικό του Παγκοσμίου Κυπέλλου Ποδοσφαίρου, στο Johannesburg της Νότιας Αφρικής (2010 FIFA World Cup), γεγονός που αντανακλά την παγκόσμια αναγνώριση του καλλιτέχνη. Από τoν Μάρτιο του 2010 ένα ακόμα Αστέρι λάμπει στο διάσημο Δρόμο της Δόξας του Hollywood («Hollywood’s Walk of Fame»), αφιερωμένο στον Τοσκανό Τενόρο και Πρέσβη Καλής Θελήσεως του Ιδρύματος Δράσης κατά του Καρκίνου του Μαστού (Breast Cancer Action Fund) και είναι ένας από τους ελάχιστους Ιταλούς που φιγουράρουν σε αυτό το αριστοκρατικό στερέωμα.
